Skip to main content

Terug van La Fontenelle. Eén dagje op weg, twee dagen kennismaken met het huis, het omringende landschap en de community waar we vanaf augustus willen deel van uit maken en een dagje terug rijden.
Kort maar krachtig.

’s Avonds als ik een belletje doe naar mijn ouders en Peter’s kinderen, hoor ik mezelf zeggen : ‘Ja, we hebben een vlotte reis gehad en we zijn goed thuis gekomen.’
La Fontenelle is voor het moment ons enige officiële huis. Vorige week woensdagavond hebben we de compromis getekend voor de verkoop van het huis in Oostkamp en op 4 maart wordt de authentieke verkoopsakte ondertekend. Verkocht zonder enige verkoopsaankondiging te doen maar door onze droom te delen met de mensen rondom ons. Blij met hoe het universum werkt.

Eén van de to do’s in het afgelopen weekend was een bezoekje brengen aan ‘la mairie du Vigoux’ (het gemeentehuis) en ons eventjes kort te gaan voorstellen zonder meer.

 

Daar aangekomen werden we vriendelijk onthaald door de twee secretariaatsmedewerkers en de burgemeester. Ze informeerden ons over de afvalophalingen, interessante uitstapjes in de buurt en nodigden ons als nieuwe bewoners van Vigoux uit op de nieuwjaarsreceptie die de dag er na werd georganiseerd in het dorp.

Wij op zaterdagmiddag dus naar de gemeentelijke feestzaal waar we verwelkomd werden door de burgemeester en meteen werden aangesproken door de lokale café- en restaurantuitbaatster mais ‘Où est le chien?’ Ayla (onze Border Collie) had ons altijd vergezeld als we bij haar een paar keer ‘le plat du jour’ hadden geproefd samen met de wegen-, telefoon- en/of gemeentewerkers die op dat moment ook hun lunchpauze namen. In onze beste Frans hadden we haar geleerd om op zijn Westvlaams ‘Hoegaarden’ te leren uitspreken, wat voor enige hilariteit zorgde. Fijn om op deze manier meteen te worden aangesproken.

Na de traditionele speeches en het in de bloemetjes zetten van het bebloemingscomité van les villages fleurés en de gemeentewerker die op pensioen gaat, werden we aangesproken door de gelegenheidsbuur op de stoel naast ons. We stelden ons dan ook voor als de nieuwe bewoners van La Fontenelle en meteen was er een aanleiding voor een verder gesprek.
“Mais Oui, je le connais ce place tranquille et isolé” De man bleek immers een verwoede stapper te zijn die samen met zijn vrouw regelmatig langs de bewegwijzerde route langs ons huis wandelde. Met dit als opener konden we vertellen dat ik zou starten met een Centre d’Equi Nature Coaching en Peter aan de slag zou gaan in zijn ‘atelier de tourner de bois’. Meteen bracht hij dan ook de boodschap: ik ga jullie moeten voorstellen aan mijn vrouw. Vorig jaar was ze voor de jaarmarkt op zoek gegaan naar een houtdraaier maar had er geen gevonden en ze zou dan ook heel blij zijn om ons te ontmoeten. Wat dan ook heel snel gebeurde. Gaandeweg bleek hij ook een verwoede tuinier te zijn die koos voor biologisch tuinieren.
Kortom heel veel mogelijkheden om in de toekomst in contact te blijven met dit koppel en stap voor stap deel te gaan uitmaken van ‘la commune du Vigoux’ en samen met hen onze droom te delen.

“If one advances confidently in the direction of his dreams, and endeavors to live the life which he has imagined, he will meet with succes unexpected in common hours’

Henri David Thoreau – Amerikaans schrijver

Marianne biedt als coach de kans om bewust te leven volgens jouw eigen natuur. Je krijgt de kans om ​stil te staan bij: – wie je bent – wat jouw verlangen is Hoe je dit al doende kan bereiken: UITGEDAAGD DOOR PAARDEN – neem je jouw eigen positie in – voel je het vertrouwen in jezelf – breng je jezelf in beweging – ga je leven